Sevgili telve,

Bahar mı geliyor ne? Bir an, (balkonumu bile temizledim düşün), kendimi balkonumda ki bez uyduruk şezlongtan bozma "şey" e bırakıverdim, sessizliği dinledim. Bu saatlerde, öğlenin az öncesi, sessizleşiyor yol, büyük rezidınslar, her birşeyler bir an sessizleşiyor. Sen bunları okurken kelimenin tam da burasında başını olmamış gibi sallarken (her mi bir şey mi? diye söyleniyorsundur içinden) ben yazarken gevşemiş, sorumluluklarından bağımsızlaşmış, uçup gitmiş haldeyim. Bahar mı geliyor sorusuyla bilincim bulanıklaşmış, gereksiz zorlama konuşmalardan kaçıp gitmiş, kendimden bile biraz uzaklaşmış bir haldeyim. İyimidir baharın gelmesi? Değildir aslında, ben yağmuru severim, üşümeyi severim, soğuk da varlığını hissetmeni sağlar. Ama nedense yaşlanıyormuyum ne, şu günlerce saklanıp birden ce yapıveren güneşi de sevmemek , sevinmemek mümkün mü ? Nihayet yaşlı bedenim de hapşırıklarla dışlamadığına göre, keyfine varmalı baharın. Emekli olup banklarda oturma vaktim gelmiş benim. Farkındayım. Anlamamazlıktan geliyorum, bakma.