Önce kanun vardı. Ama yeteri kadar anlaşılamaz olduğu için tebliğ çıktı. Fakat tebliğ,olur da daha anlaşılabilir kılması bir yana, herşeyi çorbaya çevirip, birde işin içinden çıkılmaz bir hale getirdiği anlaşılırsa, bir iki bakanlar kurulu kararı ile eksik gedik giderilebilirdi. Olmadı sirküler çıkartıp "bak bundan bunu anlamanız gerekiyor" denebilirdi. Yinede terslik çıkarsa,  tümü 10 yıllık bir geçici kanun maddesi ile tersyüz edilebilirdi. Sonuçta hiçbiri, hepsi, çözülemez bir yumağa dönüştü ve onlardan anlayabilecek hatta uygulayabilecek insanlar gerekti. Bu yüzden sınavlar yapıldı. Bir sınav, iki sınav, üç sınav. Yeterlilik, yetkinlik, yemin ederim ki herşeyden anlarımlılık. O da olmazsa hendekten atlarım sınavı konabilirdi. Ben atlayamazsam deve bulur onu bile atlatırımlılık hatta. Saat sabahın beşi. Kapat gözlerini. Bir kere daha bu cümleyle bitir. Kutsanmış kazanç sahibi olmak zordur. Kutsanmış kazanç sahibi olmalarını sağlamak daha zordur. Yinede kapat gözlerini.

Kendi içeriklerimden yoksundum evet. Gidiyordum ama zaten, anlamı kalmamıştı. İşte tam da o sırada işaret parmağımının ucundan, tırnağıma dikey bir parallelikle hani köşesini az almak için mi ne, kesiverdim. Bu haliyle çok derin olmamakla birlikte geniş bir yüzeyi yara haline getirdim, ve ne kadar canım yandığına şaşırarak bantladım yaramı. Bu tıpkı sigaranın dumanından tam da derin bir nefes çekmişken yutkunmak zorunda kalmak gibi bişiydi, ağzım dumanla doluyken küçük dilimin usulca nefes borumu tıkaması ile yemek boruma yol açması. Oysa olması gereken tersiydi. Parmaklar var oldukları şekilleri ile ergonomiktirler, kesmeyiniz. Gereksiz biçimlendirmeler çok can yakıcı oldukları gibi aynı zamanda verimli kullanılmalarına engel teşkil ederler. Üstüne üstlük yeni aldığınız bıçağın fazlaca keskin olduğunu farketmeyişinizle beraber ekmeği dilimlerken böyle talihsiz bir dilim de parmak ucunuzdan kesiverdiğinize inanmayacak aşırı mazoşist yapınızı takdir eden bir çevreniz varsa, daha ciddi sıkıntılara da yol açabilir. Ama en can alıcı nokta bu bantlı parmağınızı artık klavyede kullanamayacağınızdan kalan dokuz parmakla idare etmenin bütün ilham perilerinizi kaçırtacak kadar sizi yavaşlatmasıdır. 6 gündür bloğa yazmamanın çok uyduruk bahaneleri. Ama cidden acıyor.

Büyüdün mü artık çocuk? Yoksa 20 yıl önceki gibi mi kaldın?

Herr Mannelig Herr Mannelig mi vorrei sposare?

Sonra dedim ki herr manneling, herr mannelig mi vorrei sposare?, O da dedi ki "de get dağ trolü seni, ne evlenicem senlen hıristiyan bilem değilsin sen" Oysa ben ona kredi kartı borçlarım, bankadaki eksi bakiyelerimi vaadetmiştim ve tabii ki tam bir adanmışlık. Kanmam sana, aidiyetinde sorun var senin dedi. Evet vardı, tamam da mülk Tanrı'nındır sadece bir kere, ben kendi bedenimin sahibimiyim ki? Değilsem eğer, nasıl olurda benim olmayan birşeyi bir başkasına adayabilirim?