O kadar uzun zaman geçti ki. Ben bile unuttum bir zamanlar dertleştiğim bu pencereyi. Sonra nedense toplanmak, taşınmak yeniden yerleşmeye çalışmakla geçen sürede üstüne hastalıkta eklenince kendi başıma kaldığımı hissettim. Uzun zamandır hissetmediğim bir yalnızlık duygusu. Sahilde yürüdüm biraz. Karadenizin boyu üç metreyi bulan çamurlu dalgalarını sahile bırakılmış kayalara vuruşunu izledim.  Boğazımın ağrısı, bedenimin ölü yorgunluğu, soğuk. İnsan ne kadar kaybeder. Ne kadar daha. Gözlerimi kapadım biran. Solumda otobandan hızla geçen arabaların gürültüsü, sağımda denizin hırçın sesi. Ne kadar daha.