7 Aralık 2016 Çarşamba

Bir an gitme fırsatın olduğunu fark ediyorsun. Daha büyük bir şaşkınlıkla  "gitme" eyleminin artık senin için o kadar kolay olmadığını da. "Neden düşünüyorsun ki? sen orada mutsuzsun". Mutsuzum. Bu kilometrelerce öteden bile o kadar belliyken yorgunluğum mu beni duraklatan. Ya da umut etmenin hırpalayan sessizliği. Bana umut verme İstanbul!.. canımı yakma.