Şafak sayımı 4 haneli rakamlardan iki haneye düşüverdiğinde, kendimi salondaki gümüşlüğün içindeki bir yığın bardak çanağı gazetelere sararken buldum. Kaç kere yapmıştım bunu. Daha kaç kere yapacaktım. Bazen hüzünle, bazen çaresizlik içinde. 18 yıldır aynı komidin. Şimdi hiç bir şey hissetmeden yapıyordum bunu. Geride bırakmak bir çok şeyi. İleride ne olduğunu bilmemek. Gitmek sadece. Bu kente yerleşirken şöyle düşünmüştüm, dönüşümde bin kilometreyi arabayla döneceğim ve her kilometrede şükredeceğim dönebildiğim için.