"okumuyor, kelimelere bakıyorsun sadece" dedi yazının sahibi. Gözlerimi kapattım bir an. Google da araştırılacaklar; ruskin, vertigo.
"rafa proust kitaplarını dizip, "ben proust severim arkadaş" deme cüretini gösteren dıngıloşlara "ruskin?!" deyiveriniz, sıcak çaya attığınız bir şekerden daha hızlı eriyip gidecektir, suya karışacak ve çayın kendine özgü kızıl kahve rengindeki o berrak tonaja bulanıklık katacaktır bozuk hamuruyla"-arsan dolay
Bende eriyecek edepde kalmamış. Utanmaksızın üstelik Susam ve Zambaklar ı da okumaya kalkabilirim. Birde farklı olduğuma dair duyduğum inanç ile barışabilsem, "yadırganacak olan benim varlığım berikininki değil" cümlesi lime lime doğramazdı beynimi.