Söyle bana çok mu matah bir yaşamın varki kaybetmekten bu kadar kaygı duyuyorsun? Şu geçen yıllarına bak. Ne zaman mutlu olduğunu hissettin? En son ne zaman sadece kendi istediğin şeyi yaptın? Çok genel geçer kabul görmüş yargıları delip geçiyorsunda herkesin ucundan azıcık kendine yontabileceği kurallarda titizleniyorsun. Düşün. Ne için bu kaygın? Zaten eninde sonunda kaybedeceksin. Yaşamının sahibi değilsin! Sadece bir zaman diliminde tanıklık ediyorsun sana verildiği kadarına. Kimi ötesi sanır kendini, kral olabileceğini yada fahişe, yada her ikiside, yada bir katil olabileceğini sanır. Elimizde kalan yanlış tanıklıklarımız sadece. Eninde sonunda kaybedeceğin. Yaşamının tek gerçeği. Söylesene bana neden bunu kaybetmekten bu kadar kaygı duyuyorsun?