Pek single ebeveynlik halleri

Oynayacakları küçük tiyatro oyunun arefesinde, son provada, sahnenin bir kenarında ağlayan arkadaşını gören kızım, yanına gitmiş ve neden ağladığını sormuş. Arkadaşı, kraliçe kostümünün altına giyecek güzel bir kraliçe ayakkabasının olmadığını ve hiç bir kraliçenin spor ayakkabı giyemeyeceğini söylemiş. Kızım gülümsemiş, ve üzüldüğün şeye bak demiş. Ve hemen kendisini anlatmış, biliyormusun, benim yarın ki oyunuma, babam bile gelmiyor, ne bir arkadaşım, bir tek annem olacak, üstelik de 4 yıldır hep erkek rolü oynuyorum, hep erkek kıyafetleri giyiyorum. Arkadaşı gülümsemiş bu sefer, evet ama kuryelerde kadın olabilir üstelik bu kıyafetleri kadınlar da giyiyor, neden erkek kıyafeti diye düşünüyorsun? hem kimsenin gelmemesi daha iyi değil mi, oyununu hiç heyecanlanmadan yanlış yapacağım diye korkmadan rahatça oynayabilirsin.
Kızım bunları anlatırken, annesi gözlerinin nemlendiğini anlamasın diye dikiz aynasından arabanın arka koltuğuna bakmaktan kaçınarak gülümsüyor. Sakince sürüyor arabayı eve doğru, içinden İlahi Adaletin bir gün babanın oynayacağı tiyatro oyununda kızının seyirci olmadığı günleri de göstermesi için dua ederek.