28 Ocak 2014 Salı

Kış. Günlük rutinlerine ara verip, kendini annenin ılık, pencerelerinden deniz taşan evine bırakmak. İş kaygısı, Yetişme kaygısı, bir yerler geç kalma kaygısı. Bütün bu sakinliğe birde grip eklenirse, alt kattaki yumuşak kanepeye uzanıp günboyu, hafif ateş ve arada ıhlamurlar eşliğinde kendini bırakmak, daha güzel bir ara olabilir mi. Kuzumun zamane ergenlerinin dinlediği müzikler eşliğinde attığı çığlıkları bir yana koyarsak derin bir sessizlik hali, kuşatan, şefkatli sessizlik. Yanımda dizdiğim kitaplarla sarıldığım battaniye. (Elektrikli battaniye sevgili etkisi yapar, elektirikli olmayan?) Herşeyi usulca ertelemek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder